ผมเลิกคบเลิกคุยกับแม่น้องเสียแล้ว
หลังจากผมโดนแม่ใส่อารมณ์หงุดหงิดงี่เง่าไปหลายครั้ง
ครั้งแรกก็เป็นช่วงก่อนที่น้องออกจาก
ร พ
ผมส่งข้อความไปหาแกที่เกี่ยวกับน้อง
แม่อยากให้เค้ากลับบ้านเร็ว
แต่ผมกลัวว่าถ้าน้องยังไม่มีงานทำ น้องจะหลุดกลับไปเล่นยาต่อรึเปล่า
ตอนแรกแม่มีแพลนไว้ว่าจะให้น้องย้ายไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัดก่อน
น้องจะได้ช่วยทางบ้านเค้าขายของหรือหางานทำที่โน่นก็ได้
ไม่ต้องรีบกลับไปที่ซอยอมรหรอก
ผมเห็นด้วยว่าน้องน่าจะหลีกเลี่ยงซอยสลัมก่อน
จึงบอกแม่ว่า 'แม่น่าจะเร่งจัดหางานให้น้องทำก่อนไปรับเค้ากลับบ้านนะ'
ตอนนั้นแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดพอดี (ถึงลูกยังรักษาตัวอยู่ที่ ร พ นั้นก็เหอะ แม่อยากเที่ยว)
เค้าไม่ชอบกังวลอยู่แล้ว
ผมคงขัดจังหวะการพักสมอง
แม่จึงใส่อารมณ์กลับมาในเชิงว่า
รบกวนฉันทำไม
‘ให้เค้าพักสมองบ้าง ต้องเอาเรื่องให้ได้เลยเนอะ
แม่ไม่อยากคิดเรื่องนี้อะไรมาก’ เค้าตอบทางไลน์
ผมไม่ได้ตอบโต้อะไร
แต่พอเราเจอซ้ำอีกก็เริ่มเบื่อนิสัยเค้าแล้วจนเลิกคบ
ผมโดนเค้าใส่อารมณ์อีกเมื่อแม่กลับไปที่ซอย
แล้วผมแวะไปหาเค้าที่บ้านเพื่อนแก๊งผู้หญิงในเวลาต่อมา
ผมอยากทักเล่นเฉยๆ
เพราะแม่เพิ่งพาผมไปได้รู้จักพวกนี้
แต่พอเห็นหน้าผม
แม่เข้าใจผิดว่าผมอยากคุยถึงลูก
เค้าร้องตะโกนใส่ไป ‘จะเอาอะไรอีกล่ะ แม่พักผ่อนไม่ได้เหรอไง’
ผมตกใจแต่ไม่ยอมเหมือนกัน
ผมตอบทันที่ว่า
‘แม่รู้สึกผิดเหรอ’ (ที่เลี้ยงลูกไม่ได้เรื่องจนยังเป็นปัญหาทุกวันนี้)
โดนผมกวนหัวแบบนี้
เค้าทิ้งระเบิดกลับมาอีก
อ้างว่าพึ่งเสียผู้ใหญ่สักคนไปเลยไม่อยากพูดถึงเรื่องหนักที่บ้าน
บลาๆ
ต่อจากนั้นก็มีอีกสัก 2-3 ครั้งที่ผมโดนแม่ทำแบบนี้ จนผมไม่อยากคุยกับแกแล้ว
ผมบล๊อกไลน์เค้าเพื่อจะแสดงความไม่พอใจ
จากนั้นเมื่อเราเจอกันในซอยอีกที เราต่างไม่ยอมคุยกัน
เดินเชิดหน้าไม่ยอมสบตากันด้วย
ผมเลิกคุยในช่วงก่อนที่น้องออกจาก
ร พ โดยบล็อกเค้าไปที่ไลน์ก่อน
วันนั้นที่แม่ไปรับน้องพากลับมาบ้าน
ผมสงสัยว่า แม่พยายามติดต่อหรือแจ้งผมไว้
พอรู้ว่าโดนบล็อกไป
เค้าตัดพ้อโพสต์ขึ้นในเฟซเชิงว่า ‘ฉันทำถูกใจทุกคนไม่ได้หรอก’
แต่ช่างมันเถอะ
ความสัมพันธ์เราขึ้นๆลงๆแบบนี้อยู่แล้ว
ในที่สุดน้องไม่ได้ไปต่างจังหวัดดังที่แม่กะไว้
แกพาน้องกลับไปที่บ้านซอยเมื่ออาทิตย์ก่อนช่วงปีใหม่
โดยไม่ได้บอกใครๆในวงเพื่อนผมล่วงหน้าว่าจะไปรับเค้า
เค้าทำแบบลับๆล่อๆ
ตามเคย
ผมเจอน้องในซอยวันที่กลับมาพอดี
น้องรักษาตัวห้าอาทิตย์เอง (ไม่ใช่หลายเดือนดังที่หมอแนะ)
แต่เค้าอยากกลับบ้านนานแล้วเพราะคิดถึงเพื่อน
ในช่วงแรกๆที่โน่นจะไม่มีอะไรให้น้องๆทำนอกจากนอนอย่างเดียว (น้องว่าอย่างนี้)
ผมบอกเค้าว่า
ตอนนี้ผมและแม่เลิกคุยกันแล้ว
ต่อจากนั้น
ถ้าผมอยากพูดถึงแม่ ผมมักจะเยาะเย้ยเค้าต่อหน้าธีร์ในเชิงคนน้อยใจแบบเล่นๆ
เช่น
‘อีแม่คนรวยซอยอมร’
‘อีแม่เน็ตไอด้อล’
แม้แต่ ‘อีแม่มึง’ ซึ่งน้องรับได้หมดไม่ได้ต่อว่าหรือปกป้องแทนแม่อะไรเลย
น้องกลับบ้าน
น้องธีร์กลับมาอีกแล้ว
หลังบำบัดตัวที่ รพ เป็นห้าอาทิตย์
ยังเดินล่องลอยเหมื่อนผีไม่มีศาลเจ้าที่เลย
เปล่า พูดเล่น
เค้าดูอ้วนขึ้นแข็งแรงดี
now, see here
No comments:
Post a Comment
เขียนเป็นไทยหรืออ้งกฤษก็ได้คับ Thai or English is fine...