ป๊อป ซอยอมร (3)

ป๊อปอายุประมาน 15ปี ที่ซอยอมร

‘โทษทีไมเคิล ที่สมัยนั้น อยู่ดีๆ ผมหลีกเลี่ยงไม่อยากเจอ ป้า ผมบอกคนในซอยว่า เราชอบมีอะไรกัน’

น้องเปิดใจถึงเวลานั้นที่เราเริ่มคบกัน และผมดูแลเค้าในฐานะเป็นพี่หรือพ่อ

เค้ามีญาติคนหนึ่งที่ขายของในซอยแยก เล็กๆ ที่หน้าบ้านพ่อ 

ผู้หญิงคนนี้ตั้งรถเข็นห่างจากหน้าบ้านของพ่อป็อปไม่กี่เมตร เอาไว้สอดแนมฝรั่งถ้าผมอยากมีอะไรกับน้องตอนมืด

พูดเล่น
แต่ป้าคนนี้เห็นผมในซอยนั้นจริง แล้วก็นินทาตามนั้นไปด้วยอารมณ์น้อยใจ
ที่วันเวลาก่อน เค้าเคยขอยืมเงินผม แต่ผมปฏิเสธไป

เค้าขอค่าเทอมลูกผู้ชาย

ถ้าผมยอมให้เค้า ผมต้องเสียเงินเป็นหลายพัน

เค้าออกตัวว่าตัวเอง เค้าเป็นลูกหนี้หลายเจ้าในซอย

เจ้าหนี้เรียงกันเป็นแถวเลย แล้วเริ่มจะเรียกร้องให้เค้าคืนเงินด้วย 

ผมถาม 'ถ้าผมยอมให้เงินจริง ผมจะได้เงินคืนเมื่อไร ถ้าคุณมีเจ้าหนี้เยอะ' 

คือผมอยากรู้ว่าเค้าจะจัดคิวกันยังไง 

เค้าตอบ 'คนสุดท้ายคะ เพราะไมเคิลมีเงิน'

อ้าว

ที่จริงแล้วเจ๊ไม่อยากคืนเงินเราหรอก 

ป้าคนนี้อยากจะให้ผมให้เงินเค้าฟรีๆโดยไม่ต้องจ่ายคืน

เค้าคิดว่าผมรวยไง

คนพวกนี้คงจะไม่แคร์หรอก ถ้ากระเป๋าตังค์บิ๊กๆของผมต้องเบาลงวูบเมื่อเราหักเงินให้เค้า

เดี๋ยวจะมีเงินเดือนเข้ามาอีก

แถมถ้าผมจ่ายให้ ผมจะได้บุญอีกด้วย ไชโย! เป็นวินวินทั้งสองฝ่าย

-

ป้าคนนี้คิดเหมือนคนไทยหลายๆคน 

เฉพาะคนที่ไม่มีเงิน 

ว่าผมเกิดมาด้วยตังค์ และเค้าไม่มี ยังนั้นผมน่าจะให้เค้าเพื่อจะแก้ความเหลื่อมล้ำ

จักรวาลจะได้อยู่ในสมดุลที่สมบูรณ์แบบและความสามัคคี

เค้าคิดคล้ายๆ กับว่าผมเป็นยักษ์ที่ชอบนั่งคร่อมกองเงินใหญ่เบ้อเร่อ แล้วค่อยกวาดเหรียญบาทออกจากยอดบนสุดกองทุกครั้งที่อยากตามใจคนรับใช้หน่อย  

แต่เปล่านะคับ ผมกลับมาเป็นยักษ์ใจแคบต่างหาก

-

พอน้องได้ยินคำขี้ปากเค้า ว่าเราชอบแอบมีอะไรกัน ซึ่งมันไม่จริง

น้องตกใจตะลึงกลัวคนจะคิดไม่ดี ว่าน้องชอบหลอกเงินฝรั่ง

ต่อจากนั้นเมื่อเจอหน้าผมในซอย 

เค้าเผ่นหนีออกไป โกยสี่ตีนหมาหายตัวไปเข้าซอกแซกในสลัมในชั่ววูป

เป็นยังนั้นอีกหลายเดือน ถึงจะกลับมาปกติ

น้องเล่าให้ฟังต่อในคืนใกล้จบชีวิตของเค้าว่า

‘มันน่าเสียดาย เพราะวันนั้นไมเคิลบอกว่าจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ผมด้วย’ 

‘ไม่เป็นอะไรลูก ผมอยากเก็บตังค์นั้นใช้เองอยู่ดี’ ผมตอบ

เรานั่งหัวเราะกัน

คืนนั้นผมประทับใจน้องจริงๆ แล้วชมเค้าด้วยตามนั้น 

ว่าเค้าเริ่มจะคิดเหมือนผู้ใหญ่ได้แล้ว

ในอีกสองวันต่อมา ผมก็เห็นป้าคนนี้ที่งานศพน้อง 

แต่ไม่ได้รู้สึกอะไร

อีป้านี้คงจะเห็นผมนั่งอยู่ที่งานแต่ไม่ได้ทัก 

เค้ายังยุ่งคุยนินทาอยู่มั้ง 

มีต่อ