เถ้ากระดูกเดินทางไกล (1)

เถ้ากระดูกน้อง

ตื่นมาเมื่อวันก่อน เราเห็นน้องชายมองดูเราจากตรงมุมในห้องของเรา
น้องชาย ชื่อเดวิด เสียชีวิตไปแล้วแต่เรายังเก็บเถ้ากระดูกของเค้าอยู่กับเราด้วย
เถ้ากระดูกถูกบรรจุในกล่องลายกากบาทสีขาวดำ ที่วางไว้ในมุมสูงๆ ของในห้องนอนเรา
หลังตื่นนอนลืมตาขึ้นมา กล่องเดวิดเป็นสิ่งแรกที่เรามักจะพบเห็น
ผมรู้สึกสบายใจขึ้นพอรู้ว่า น้องยังเฝ้าดูผมอยู่
หยิบกล่องมาเขย่า ผมได้ยินเสียงแกร๊ก ๆ ข้างใน
เดวิดอยู่ไหน

น้องชาย

น้องเดวิดเสียชีวิต 10 ปี แล้ว

ในเดือนสิงหาคม 2012 อายุ แค่ 44 ปี เอง

สาเหตุที่ครอบครัวเรามักจะกล่าวถึงเป็นหลักคือ

อาการ PTSD post-traumatic stress and anxiety disorder

PTSD เป็น 'สภาวะป่วยทางจิตใจที่อาจจะเกิดเมื่อเผชิญกับเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง'

เนื่องจากสมัยเด็กเค้าตกเป็นเหยื่อถูกคุณครูล่วงละเมิดทางเพศเค้า

และใน 18 เดือนสุดท้ายของชีวิตก็ต้องรับมือกับเมียที่แค้นใจอีก หลังจากน้องเราบอกว่าอยากอย่ากัน

เหตุการณ์นี้ยิ่งร้ายเพิ่มทวีคูณและก็ทำร้ายจิตใจเค้าให้ชอกช้ำยิ่งขึ้น

ผู้ป่วย PTSD มักจะชอบทำร้ายกับตัวเองเพื่อจะแก้ไขความรู้สึกผิดและอับอายที่โดนล่วงละเมิดทางเพศ

โดยแสวงหาพฤติกรรมอันตราย เช่น ขับรถเร็ว กินข้าวน้อยไป กินเหล้าเยอะ เดวิดทำได้หมด ทั้งที่รู้ว่าเค้าเล่นเสี่ยงถึงชีวิต เค้ายังยอมใจทำ

คล้ายกับว่าเค้าท้าทายชะตากรรมว่า 'ถ้าอยากได้ชีวิตกู ก็เอามาดิ เราอาจจะยอมมึงก็ได้ ลองดู'

แน่นอนอาการนี้ต้องส่งกระทบต่อกับคู่รักและครอบครัวด้วย

จนเมียเค้า ชื่อโทนี รู้สึกเครียด

ตอนแรกอาจจะช่วยน้องเรารับมือกับปัญหานี้ดี

ฟื้นฟูสภาพจิตใจในภาวะวิกฤต ที่หนักหนาเป็นเบาได้

แต่ถ้าจะให้สู้กันเวลายืดยาวเกิน

เมียคงรับไม่ไหว

และน้องเรา เค้าทำร้ายกับชีวิตตัวเองเป็นเวลานานหลายปี

ในที่สุดสุขภาพร่างกายเริ่มจะเสื่อมลงอย่างเห็นได้ชัด

จนกระทั้งน้องเรา ซึ่งเป็นหมอ เจออาการติดเชื้อที่ปอดจากผู้ป่วยที่อยู่ภายใต้การดูแลของเค้า

เชื้อลุกลามขยายเป็นวงกว้าง อวัยวะของร่างกายเลิกทำงานตามลำดับจนน้องเสียชีวิตไปในที่สุด

มีต่อ