แต่วันนี้เค้ายังค่อยดูโอเคอยู่
เค้าใส่เสื้อยืดสีสดใสและกางเกงขาสั้นที่ผมซื้อไว้ให้
ต่อมา เราเดินออกจากชุมชนในสลัมแล้วเข้าไปซอยอมร มุ่งหน้าไปทางตลาดนางลิ้นจี่ แต่พอถึงทางแยกในซอยตรงหัวโค้งที่มีคอนโดเปิดใหม่ชื่อ supreme legend
เราต้องเลี้ยวขวาเดินไปแค่อีก 20 เมตรจะถึงร้านแล้ว
แต่น้องก็หยุดเดินกระทันหันที่หน้าปากซอยตรงทางแยกซะก่อน ไม่ยอมเดินเข้า เค้ายังไม่ได้เห็นหน้าร้านเลยและก็ทำตัววุ่นวายปฏิเสธก่อน
ผมพยายามอ่อนขอให้เค้าเดินเข้าไปจนให้ถึงร้านแต่ไม่สำเร็จ
'ผมรู้จักเจ๊เจ้าของร้านนี้นาน รับรองฝีมือดี' ผมบอกเค้า
แต่น้องตั้งหน้าบึ้งไม่สนใจ
ตอนนั้นผมฟิวส์ขาดเลยใส่อารมณ์กลับไป
'แกจะไปว่าเค้าได้ยังไง แกชอบนอนกลางแจ้ง ใส่เสื้อผ้าชุดเดียวเป็นหลายวัน แถมยังเล่นยาอีก อย่างนั้นเค้าเรียกว่าเป็นคนเท่คนสะอาดเหรอไอ้ธีร์'
เค้าทำหน้าบึ้งขมวดคิ้วไม่พอใจอีก
'แล้วมันเกี่ยวกับไมเคิลยังไง’ เค้าตอบแสบๆ เหมือนอยากบอกว่า จะมาเสือกทำไม
'อ้าว ผมเป็นคนออกเงินให้แกไง แกก็ไม่มีสิทธิแล้ว ที่จะทำตัววุ่นวายไม่ชอบร้านที่เราเลือกให้
‘มึงคิดอะไรอยู่ ผมยังมีอย่างอื่นที่ต้องทำที่ดีกว่านี้อีกนะ
‘ถ้าพวกเรายังอุตส่าห์ช่วย มึงก็ดื้อไม่ได้ หัดรู้จักบุญคุณคนบ้างดิ’ ผมว่าเค้าแรง
now, see here
No comments:
Post a Comment
เขียนเป็นไทยหรืออ้งกฤษก็ได้คับ Thai or English is fine...