Monday 18 November 2019

ชีวิตผู้เสพยาต่อ (7)

คือเค้าเก็บแกะก้นบุหรี่ที่คนอื่นทิ้งไป 
ฉีกก้นบุหรี่ทิ้ง แล้วก็ดึงเส้นยาออกมา
เก็บใส่ไว้ในถุงไปเรื่อย เมื่อได้เส้นพอแล้ว จะค่อยม้วนเป็นบุหรี่ใหม่ 
เหมือนคนยากจนจริง แต่ขยันดีหน่อย อิอิ
นอกจากถุงและเงินทอนนั้นเค้าไม่มีอะไรติดตัวเลย
ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีกระเป๋าตังค์ หรือบัตรประชาชน
พอน้องตื่นนอนมา ผมจะฝากเงินให้เค้าไว้ติดตัวเป็นค่ากิน
แล้วก็ส่งน้องกลับไปที่ซอย
ทุกครั้งที่เราพาน้องออกไปข้างนอกอีกที
ผมรู้สึกเศร้าที่เค้าต้องกลับไปสู้กับชีวิตลำบากนั้น
แต่น้องเลือกเอง เค้ายังไม่พร้อมจะเลิกยา
-

คอนโดที่ผมอยู่ เดินตรงไปจะเจอโต๊ะแปดอยู่ใต้ต้นไม้
ถ้าพาน้องกลับมาที่ห้อง ผมต้องรอเวลาที่แฟนไม่อยู่
เค้าไม่อยากให้ผมพาเด็กวัยรุ่นจากซอยนั้นกลับบ้านเพราะไม่รู้จักกัน
แล้วปกติผมจะไม่พาใครๆกลับหรอก
แต่แฟนผมรู้จักแม่น้องเป็นนานแล้ว
จากเมื่อก่อน ที่เราจ้างแม่น้องไปซักรีดเสื้อผ้าเราที่บ้านแม่นั้นเอง (เค้ารับงานนี้เพื่อจะหารายได้เสริม)
ในช่วงนั้นแม่เล่าให้แฟนฟังว่า เค้ามีปัญหากับลูกชายคนโตคือธีร์นัันเอง (แต่ตอนนั้นยังไม่ได้ไล่เค้าออกจากบ้าน)
แฟนผมถึงรู้ว่า น้องชอบเล่นยา ไม่ยอมไปทำงาน เป็นเด็กเกเรนั้นเอง
แฟนเตื่อนผมไว้ห้ามไปยุ่ง
'ไอ้วัยรุ่นติดยาแถวนี้ไม่เกรงใจใครเลย เค้าเป็นเด็กไม่ดี' แฟนผมว่าไป
พอผมอธิบายว่า ตั้งแต่เค้าออกจากบ้านแม่ น้องจะไม่มีใครดูแลตอนนี้และผมอยากช่วยเค้า แฟนผมเข้าใจเราแต่ก็ยังไม่สบายใจเท่าไร
'
ไม่ต้องเสือกเอาปัญหาในซอยนั้นกลับมาที่บ้านกูเค้าพูดต่อ
เค้าไม่แฮปปี้ด้วยที่ตอนนี้น้องอาศัยผมไปซักผ้าให้เค้า แทนที่จะช่วยตัวเอง
'เค้าทำเองได้ ไม่ได้เป็นง้อยขาเป๋สักหน่อย แกจะไปเหนื่อยทำให้เค้าทำไม อย่าไปดูแลจนเว่อร์ขนาดนั้น'
ผมไม่แน่ใจว่าน้องทำเป็นจริงรึป่าว
แต่ผมต้องเห็นด้วยกับแฟน
ต่อจากนั้นเราเปลี่ยนวิธีการซัก
โดยใช้เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ ที่มีอยู่กระจายเพียบในซอย

หันไปขโมยของเพื่อรอด

หลายเดือนผ่านไปแล้ว แต่เรายังไม่มีวี่แววว่าแม่จะรับลูกกลับบ้าน
ในช่วงหลังๆ ตอนที่ไม่มีเงินจริง หรือน้องไม่อยากรบกวนขอความช่วยเหลือจากใครๆแล้ว
น้องเริ่มขโมยของ เล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อจะเอาตัวรอดไป แล้วก็ดันไปเจอเหตุอันตรายด้วย
มีวันหนึ่ง น้องและเพื่อนลักลอบเข้าคอนโดผม
แอบเข้าตึกที่จอดรถ หาเศษเหล็กตัวน๊อต เอาไปขายไว้เพื่อไปเป็นค่ากินข้าว
เค้าถอดเหล็กออกจากเครื่องออกกำลายในห้องยิมชั้น 10
(วันถัดไปลูกบ้านที่ขึ้นไปเล่นฟิตเนสก็เปิดใช้เครื่องลู่วิ่งไม่ได้เพราะขาดน๊อตอะไรสำคัญๆ ของเครื่องกล)
ต่อมาน้องและเพื่อนเดินไปขอเงินจากชาวบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้ทางริมคอนโด
จนมีเรื่องเกิดเหตุโวยวาย
ผมกำลังเดินเข้าตึกจอดรถพอดีแล้วก็เห็นน้องและเพื่อนวิ่งขับมอไซค์กลับไปที่โต๊ะแปด เค้าหาที่หลบคนด่าท่ามกลางชุลมุนเสียงดัง
นอกจากกวนชาวบ้านแถวนั้น น้องไปต่อย รปภ ประจำคอนโดด้วย
หลังจาก รปภ พยายามไปช่วยชาวบ้านที่สร้างความวุ่นวาย
จากเหตุการนี้ทางคอนโดมีหลักฐานจากกล้องวงจรปิดและพยานหลักฐานเพียบ
แต่เค้าไม่เอาเรื่อง
น้องโชคดีที่ทางออฟฟิศคอนโด เป็นกันเอง ก็รู้จักเด็กชุมชนดีและสงสารเค้า เลยไม่ได้ดำเนินเรื่องไป
แต่เหตุการณ์โขมยของและรบกวนชาวบ้านนั้นยังไม่พอ น้องยังดันไปเจออุบัติเหตุขาเป็นแผลฉีกเข้าไปอีกในช่วงแย่ๆในชีวิตเค้าตอนนี้
มีคนบอกว่า เค้าเดินออกไปข้างนอก แอบบุกสถานที่ก่อสร้างหาเหล็กไว้ไปแลกกับเงินอย่างเหมือนเดิม
น้องปีนกองแท่งเหล็กก่อสร้างตึก อะไรประมาณนั้น แต่กลับล้มตกลงมากับกองเหล็กนั้นเลยโดนเหล็กแท่งหนึ่งเสียบเข้าที่ตาตุ่ม
น้องเดินกระโผลกกระเผลกกลับบ้าน
แผลใหญ่เหวอะเลือดไหลเป็นหลายอาทิตย์แต่ไม่มีใครพาเค้าไปหาหมอ
น้องกลัวแผลที่ขาจะเกิดอักเสบ
เค้าบอกผมว่า 'ผมไม่อยากเสียขา'


now, see here

No comments:

Post a Comment

เขียนเป็นไทยหรืออ้งกฤษก็ได้คับ Thai or English is fine...

โพส์ตเด่น

20plus club (Postscript 3, final)

แคปชั่นก๊อปจากเน็ต: โรงพยาบาลตำรวจบริเวณสี่ แยกราชประสงค์ ปี พ.ศ. 2542 แจกเสร็จ น้องก็นั่งรอจ่ายบิลอยู่ข้างๆผม มือน้องสั่น เหงื่อออกเต็มหน้า...

โพส์ตนิยม