Monday 18 November 2019

ชีวิตผู้เสพยาต่อ (6)

พอดีมีสาวสองคนที่น้องรู้จักเดินมา เค้ากำลังเข้าตรอกกลับบ้านแต่ผมเรียกเค้ามาช่วยคุยกับน้องก่อน
เค้าคุยกับน้องรู้เรี่อง เค้าถามเจ้าตัวเกี่ยวกับแม่นิดหนึ่งแล้วหันไปบอกผมว่า
'ไม่ต้องกังวลนะไมเคิล เค้าเป็นยังนี้อยู่แล้ว เค้าชอบเล่นยาจนเมา เค้าจะไม่ทำร้ายกับตัวเองหรอก'
พูดไปแล้วสาวๆ สองคนสวยๆเดินเข้าตรอกเพราะเวลาดึกแล้ว
ผมโล่งใจที่ได่ยินข่าวนี้ แต่ไม่ได้รอช้า ผมรีบลาน้องไปด้วย แล้วก็เดินกลับบ้านตัวเอง
โดยทิ้งน้องนั่งเงียบในสภาพเดิมๆเมายาของเค้า

ผมพาน้องกลับบ้าน
ถ่ายจากหน้าโต๊ะแปดหันไปทางคอนโด
ผมพาน้องกลับไปที่ห้องสักสองสามครั้ง ตามคำแนะนำพวกป้า 
ที่เห็นว่าน้องต้องการคนเทคแคร์เค้าให้ดีๆหน่อย
เค้าจะได้พักและอาบน้ำได้เต็มที่ก่อนกลับไปสู้กับชีวิตในซอยต่อ
คนที่นั่งพักเล่นที่บ้านวุฒิเป็นวัยหนุ่มๆ ที่ทำงานกันหมดแล้ว
ไม่มีใครว่างๆ ช่วยดูแลน้องอะไรกันมากหรอก
ก่อนที่เราพาน้องกลับไปที่คอนโด ผมจะเตรียมเสื้อผ้าที่เค้าใช้ไปแล้วและเก็บเป็นกองที่บ้านวุฒิ
เอาไว้ไปซักที่ห้องเรา
ผมต้องชวนเพื่อนๆ เค้าไปพร้อมกับเรา เพื่อความสบายใจน้อง
เพื่อนบางคนดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่นัก
ผมเคยโดนคนพวกนี้หยิบโขมยของจากห้องแฟนเมื่อไปเยี่ยมห้องผมสมัยก่อน
น้องเองมีประวัติการขโมยของเล็กๆ บ้าง เพื่อจะเอาตัวรอดในช่วงวิกฤตินี้
แต่ตามนิสัยไม่ได้เป็นขี้ขโมยหรอก
ผมยังไว้ใจเค้าเต็มที่
น้องต้องการคนช่วยเหลือเค้า คงจะไม่ลืมบุญคุณผมจนทำเนรคุณคนแบบนั้นหรอก
พอเดินถึงห้องแล้วผมจะให้น้องไปอาบน้ำก่อน 
ในขณะเพื่อนๆน้องนั่งคุยกัน ผมจะรับหน้าที่อุ่นกับข้าวให้เรากินกัน
จากนั้นผมจะให้น้องนอนพักบนโซฟา
และผมจะเอาเสื้อผ้าน้องไปซักต่อ
ซักเสร็จแล้วจะเอาไปตากที่หน้าระเบียง
แล้วก็รอให้น้องตื่น
บางครั้งพวกพี่ๆ ในซอยโทรมาเรียกเพื่อนน้องให้กลับไปทำธุระข้างในซอยให้เค้า
ดังนั้นเพื่อนๆจะขอกลับก่อนโดยทิ้งน้องอยู่กับผมคนเดียว
แต่น้องไม่ได้หวั่นไหวอะไร
ธีร์เข้าใจว่าผมอยากช่วยเค้า ไม่มีใจหลอกลวงเด็กหรอก

วันนั้นที่เราพาธีร์ไปที่ห้อง น้องดูหน้าผอมมากแต่สะอาดดีแล้วหลังอ่าบน้ำเสร็จเรียบร้อย

ผมสังเกตุว่า ไม่ว่าน้องจะอาบน้ำนานแค่ไหน แต่ตอนเค้าออกจากห้องน้ำมายังมีกลิ่นตัวเหม็นๆติดอยู่

แกยังตัวเหม็นอยู่ ขอให้กลับไปอาบอีกที เราจะสอนให้แกถูตัวให้ดี ผมบอกเค้า
ผมให้น้องถอดเสื้อผ้าออกอีกทีนอกจากกางเกงในแล้วก็พาเค้ากลับไปที่อ่างน้ำไปอาบซ้ำ
ผมเอาแปรงเล็กๆไปถูตัวเค้าแรงๆ จากหัวจรดเท้า
เน้นรักแร้และที่เล็บนิ้วเล็บเท้า เราก็ถูๆแรงๆจนตัวน้องสะอาดหอมดี
โดยน้องไม่ได้ว่าอะไร
ผมรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยน้องเหมือนพ่อนั้นแระ
แล้วผมมั่นใจว่า น้องอยากมีคนค่อยดูแล
มาถึงตอนสระผมแล้ว
ผมจับหัวเค้าด้านหลัง
น้องเงยหน้าขึ้นหลับตาไว้ให้ผมเทแชมพูสระผม
เค้าเงียบเหมือนเดิมเหมือนรู้หน้าที่ตัวเอง
ว่าน้องเป็นฝ่ายผู้ได้รับการดูแล และผมเป็นฝ่ายจัดการให้เค้า
เค้าถึงไม่ได้รู้สึกอับอายหรือว่าอะไร
ผมนึกคิดทีหลังว่า น้องอาจจะไม่มีใครเคยสอนให้เค้าอาบน้ำเมื่อก่อน
อย่างที่ว่าไปแล้ว เค้าอยู่ในโลกที่แคบมาก ไม่ค่อยได้ดูทีวี ไม่อ่านหนังสือ ไม่มีฮ๊อบบี้ (งานอดิเรก)
และไม่มีใครพาเค้าออกไปเที่ยวข้างนอกมากเท่าไรหรอก
ตอนนี้เค้ามีคนน้อยมากเข้าไปในชีวิต
เราต้องช่วยเค้าบ้าง
ผมหยิบกางเกงขาสั้นน้องไปซักด้วยมือ
เราเห็นว่าน้องไม่ค่อยมีอะไรติดตัวในกระเป๋า
มีเงินติดตัวเบ็ดเสร็จราว 5-10 บาท
นอกนั้นผมเจอถุงพลาสติค ถุงหนึ่ง ที่มียาเส้นบุหรี่รวมๆเก็บเอาไว้

now, see here

No comments:

Post a Comment

เขียนเป็นไทยหรืออ้งกฤษก็ได้คับ Thai or English is fine...

โพส์ตเด่น

20plus club (Postscript 3, final)

แคปชั่นก๊อปจากเน็ต: โรงพยาบาลตำรวจบริเวณสี่ แยกราชประสงค์ ปี พ.ศ. 2542 แจกเสร็จ น้องก็นั่งรอจ่ายบิลอยู่ข้างๆผม มือน้องสั่น เหงื่อออกเต็มหน้า...

โพส์ตนิยม