![]() |
เต่า (file pic) |
เคยเอาเต่าตัวที่อายุ เยอะๆมาเปรียบเทียบเล่นกับมนุ ษย์คนแก่บ้างมั้ย
ทั้งสองชีวิตอาจจะผ่านเรื่ องราวชีวิตมาได้มากมายเพราะต่ างก็ถึงมีอายุยืนอยู่ได้
ถึง 100 ปีหรืออาจแก่กว่านั้นก็ว่าได้
ย้อนเวลากลับ 25 ปี คร่าวๆ
ผมทำข่าวอยู่ที่รัฐสภาที่เวลลิ งตัน
เป็นวัยที่ผมต้องทำความคุ้ นเคยเจอคนในวงการงานที่มักจะแก่ กว่าผม
เพราะผมยังเป็นเด็กอยู่ ประสบการณ์ยังน้อย
ออฟฟิศเราเป็นออฟฟิศเล็กๆ ตั้งไว้ใน press gallery ที่ตึก Bowen House
ใกล้รัฐสภานั้นเอง
Bowen House เต็มไปด้วยผู้บริหารรัฐ ข้าราชการสูงๆ โดยหลัก แต่ที่ชั้น 5
เค้าเปิดพื้นที่ให้ภาคสื่ อมวลชนอย่างเรามาตั้งออฟฟิศย่ อยๆไว้
เพื่อจะทำน่าที่เป็นหูเป็นตาแทน ปชช หรือเรียกว่า ฐานันดรที่สี่
เราคอยสังเกตดูว่า พวกนักการเมืองของประเทศเรา จะทำอะไรบ้างกับภาษีราษฎร
ถึง 100 ปีหรืออาจแก่กว่านั้นก็ว่าได้
ย้อนเวลากลับ 25 ปี คร่าวๆ
ผมทำข่าวอยู่ที่รัฐสภาที่เวลลิ
เป็นวัยที่ผมต้องทำความคุ้
เพราะผมยังเป็นเด็กอยู่ ประสบการณ์ยังน้อย
ออฟฟิศเราเป็นออฟฟิศเล็กๆ ตั้งไว้ใน press gallery ที่ตึก Bowen House
ใกล้รัฐสภานั้นเอง
Bowen House เต็มไปด้วยผู้บริหารรัฐ ข้าราชการสูงๆ โดยหลัก แต่ที่ชั้น 5
เค้าเปิดพื้นที่ให้ภาคสื่
เพื่อจะทำน่าที่เป็นหูเป็นตาแทน ปชช หรือเรียกว่า ฐานันดรที่สี่
เราคอยสังเกตดูว่า พวกนักการเมืองของประเทศเรา จะทำอะไรบ้างกับภาษีราษฎร
ตามรูปภาพแรก ใกล้กับรูปปั้ น จะเจอตึกรูปแปลกๆที่เค้าเรียกว่า Beehive เป็นฐานพวกรัฐมนตรี รวมถึงนายกด้วย อยู่ที่ชั้น 9 ยอดสุดที่ดูเหมือนรังผึ้งนั้ นเอง ถัดจากนั้นจะเจอตึก รัฐสภา อีกด้วย
เมื่อผมเริ่มทำงานที่เมือง Wellington นั้นตอนที่ผมอายุ แค่ 26 ปี
เมื่อผมเริ่มทำงานที่เมือง Wellington นั้นตอนที่ผมอายุ
เป็นนักข่าวที่เด็กที่สุดด้ วยของ press gallery เลย
![]() |
Aerial view: Bowen House, left, Beehive, parliament on right |
(ผมย้ายมาที่ เมืองเวลลิงตันพร้อมกับแฟน จากเมืองไครสต์เชิร์ชเดิม
เพื่อบรรจุตำแหน่งว่างที่ออฟฟิ ศเรา
เราจะทำงานที่นี่เวลาทั้งหมด 5.5 ปี ก่อนย้ายกลับไปที่ไครสต์เชิร์ช
ในพฤษภาคม 1993 )
ตามต้นสังกัด เป็นพนักงานของ The Press ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ใหญ่ของเมื อง ไครสต์เชิร์ช
ออฟฟิศย่อยของ The Press ที่ Bowen House นั้น
มีนักข่าวรวมถึงผม แค่สี่คนเอง
เพื่อบรรจุตำแหน่งว่างที่ออฟฟิ
เราจะทำงานที่นี่เวลาทั้งหมด 5.5 ปี ก่อนย้ายกลับไปที่ไครสต์เชิร์ช
ในพฤษภาคม 1993 )
ตามต้นสังกัด เป็นพนักงานของ The Press ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ใหญ่ของเมื
ออฟฟิศย่อยของ The Press ที่ Bowen House นั้น
มีนักข่าวรวมถึงผม แค่สี่คนเอง
หนึ่งในนั้นคือ นักข่าวผู้มีอาวุโสสูงสุ ดในแกลเลอรี่ แล้วก็ออฟฟิศเราด้วย
ชื่อ โอลิเวอร์ ที่มีอายุใกล้เกษียณแล้ว
เป็นนักข่าวประจำที่นี่ตั้ง 20 กว่าปี
ลุงโอลิเวอร์ มีชื่อเสียงโด่งดังในวงการนักข่ าวสาขาการเมือง
เค้ารู้จัก ส.ส เยอะมาก
พวก ส.ส เดินมาแกลเลอรี่แล้วแวะมาหาโอลิ เวอร์ทั้งวัน
พวก ส.ส เค้าไม่เคยมาหาผม เพราะผมยังเด็กเกิน ไม่มีใครรู้จักหรือสนใจเลย
มีวันหนึ่ง อดีตนายกรัฐมนตรี เดวิด ลองงี่ (David Lange) มาที่นี้ด้วย เค้าได้ไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่ อไหร่ไม่รู้ แต่สมัยนั้น นายลองงี่เลิกเป็น ร.ม.ต ไปได้นานแล้ว
ชื่อ โอลิเวอร์ ที่มีอายุใกล้เกษียณแล้ว
เป็นนักข่าวประจำที่นี่ตั้ง 20 กว่าปี
ลุงโอลิเวอร์ มีชื่อเสียงโด่งดังในวงการนักข่
เค้ารู้จัก ส.ส เยอะมาก
พวก ส.ส เดินมาแกลเลอรี่แล้วแวะมาหาโอลิ
พวก ส.ส เค้าไม่เคยมาหาผม เพราะผมยังเด็กเกิน ไม่มีใครรู้จักหรือสนใจเลย
มีวันหนึ่ง อดีตนายกรัฐมนตรี เดวิด ลองงี่ (David Lange) มาที่นี้ด้วย เค้าได้ไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่
แต่กลับมาเป็น ส.ส ธรรมดา
![]() |
David Lange |
วันนั้นผมอยู่ที่ออฟฟิศคนเดียว
'โอลิเวอร์อยู่ไหม' เค้าถาม
'ไม่อยู่คับ มีอะไรจะฝากมั้ย' ผมตอบ
ที่จริงผมอยากบอก นาย เดวิด ลองงี่ นั้น
ว่าเค้าเป็นฮีโร่นักการเมื องคนหนึ่ง ของผมตั้งแต่สมัยเรียน
เพราะเค้าปฏิรูปเศรษฐกิจเก่ง
แต่ผมไม่กล้าพูดกับเค้า
ก็เพราะยังเป็นเด็กอายุน้อยนั้ นเองทุกวันนี้ผมคงจะสายไปแล้วที่ จะไปพูดแบบนั้น เพราะนายลองงี่เสียชีวิตไปแล้วในปี 2005 ด้วยอายุแค่ 63ปี เอง
'โอลิเวอร์อยู่ไหม' เค้าถาม
'ไม่อยู่คับ มีอะไรจะฝากมั้ย' ผมตอบ
ที่จริงผมอยากบอก นาย เดวิด ลองงี่ นั้น
ว่าเค้าเป็นฮีโร่นักการเมื
เพราะเค้าปฏิรูปเศรษฐกิจเก่ง
แต่ผมไม่กล้าพูดกับเค้า
ก็เพราะยังเป็นเด็กอายุน้อยนั้
ส่วน ลุงโอลิเวอร์ เค้าแยกทางกับเมียเรียบร้อยแล้วแต่เคยมีลูกด้วยกัน (จำไม่ได้กีคน) ที่โตหมดแล้ว
ก่อนที่เราย้ายกลับไปที่ Christchurch เค้าได้ออกเกษียณไป
และทุกวันนี้ลุงโอลิเวอร์คงจะยังอยู่บ้าน
ตามนิสัยคนแก่ ลุงชอบเล่าเรื่องราวชีวิตเค้าให้รุ่นน้องๆฟัง
สมัยที่เรารู้จักกัน เค้าเลี้ยงเต่าตัวหนึ่งที่สื บทอดมาจากยายเค้าตั้งแต่สมั ยสงครามโลกครั้งที่ 1
ซึ่งน่าเหลือเชื่อมากเจ้าเต่าตั วนี้เกิดมาในช่วงต้นๆของศตวรรษที่ 20
สมัยที่เรารู้จักกัน เค้าเลี้ยงเต่าตัวหนึ่งที่สื
ซึ่งน่าเหลือเชื่อมากเจ้าเต่าตั
แต่ยังสามารถมีชีวิตได้อยู่เลยตอนนั้น
ตามคำเล่าขานของลุงโอลิเวอร์ เค้าชอบปล่อยเจ้าเต่ าไปเดินเล่นที่ลานหญ้าหน้าบ้าน
ถ้าเรียกคนมาตัดหญ้าให้ เค้าไม่ต้องเก็บเจ้าเต่าที่ทำตั วเงียบๆ ตัวนี้ก่อนหรอก
เจ้าตัวเต่านี้อาจจะโดนเครื่ องตัดหญ้ามาเฉียดบ้าง
แต่มันก็สามารถเอาชีวิตรอดไปได้ ทุกที เพราะกระดองมันแข็ง
แค่พลิกตัวลงกลับไป แล้วก็นอนต่อเท่านี้
ลุงโอลิเวอร์ ว่าอย่างนี้พลางหัวเราะ
Update:
เต่าของลุงโอลิเวอร์ อายุเยอะจริงๆเปรียบได้เป็ นทหารผ่านศึกสงครามโลกครั้งที่ 1!เลยที่เดียว
หลังจากเขียนโพส์ตเสร็จแล้วเรี ยบร้อย เราดันไปเจอข่าวนี้ ที่เกี่ยวกับ
Peter ชื่อเต่าสัตว์เลี้ยงของลุงนั้ นเอง
เรื่องราวชีวิตเต่า Peter กลายเป็นหนังสือเด็กไปแล้ว (โดยที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน)
ผู้เขียนมีนามสกุลเดียวกันกับลุ ง โอลิเวอร์ น่าจะเป็นลูกหลานของเค้า
บทสรุปดังนี้
He survived the bloodied trenches of Gallipoli, was rescued by a
wounded soldier, stowed away to New Zealand with a nurse and lived
with four generations of a family.
Now Peter, a tortoise who died in 1994, has been immortalised in
children's book The Tale of the Anzac Tortoise.
ถ้าเรียกคนมาตัดหญ้าให้ เค้าไม่ต้องเก็บเจ้าเต่าที่ทำตั
เจ้าตัวเต่านี้อาจจะโดนเครื่
แต่มันก็สามารถเอาชีวิตรอดไปได้
แค่พลิกตัวลงกลับไป แล้วก็นอนต่อเท่านี้
ลุงโอลิเวอร์ ว่าอย่างนี้พลางหัวเราะ
Update:
เต่าของลุงโอลิเวอร์ อายุเยอะจริงๆเปรียบได้เป็
หลังจากเขียนโพส์ตเสร็จแล้วเรี
Peter ชื่อเต่าสัตว์เลี้ยงของลุงนั้
เรื่องราวชีวิตเต่า Peter กลายเป็นหนังสือเด็กไปแล้ว (โดยที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน)
ผู้เขียนมีนามสกุลเดียวกันกับลุ
บทสรุปดังนี้
He survived the bloodied trenches of Gallipoli, was rescued by a
wounded soldier, stowed away to New Zealand with a nurse and lived
with four generations of a family.
Now Peter, a tortoise who died in 1994, has been immortalised in
children's book The Tale of the Anzac Tortoise.
อ่านต่อที่นี่
![]() |
นักเขียน Shona Riddell |
No comments:
Post a Comment
เขียนเป็นไทยหรืออ้งกฤษก็ได้คับ Thai or English is fine...