Sunday, 9 September 2018

old boat


Photo:
จากสุภาบเดิมๆ ยังดูออกเป็นเรือพอเป็นรูปเป็นร่าง


มาถึงสภาพเป็นซาก


ถ้าน้ำขึ้นแทบจะมองไม่เห็นเลย...




และสุดท้าย...โดนน้ำซัดจนซากพังเกือบหายไป


เรือประโมงร้างนี้ถูกน้ำทะเลกัดกร่อนเข้า จนซากแทบจะไม่เหลืออะไรเลย หายไปภายในสามเดือนเอง เจอที่สะพานท่าเทียบเรือตำรวจน้ำสัตหีบ พฤษถาคม - กรกฎาคม 2014  ทุกวันนี้หายจริงแล้ว

Thursday, 21 December 2017

อดีตวงกินเหล้า (5, final)

ถึงตารุ่นใหม่: น้องดรีมนั่งกับเพื่อนหน้าบ้าน

update วันที่ 18 กันยายน, 2022:

หลังจากโดนไล่ให้ออกจากวงเหล้านี้ไป เราไม่ได้คุยกับคนในวงเหล้านี้แล้วเป็นหลายปี
แค่ทักทายใครบางคนถ้าเจอกันแถวบ้านนั้น แต่ไม่ได้กลับไปนั่งเป็นประจำ
แต่เมื่อเดือนมีนาที่แล้ว จากตั้งใจว่าจะไม่คบอีก ใจผมอ่อนแอนิดนึง
หลังจากโรคโควิดบังคับเราให้อยู่กับบ้านทั้งวัน จนผมรู้สึกเหงา
เลยแอบปั่นจักรยานไปหาพวกเค้าที่หน้าบ้านแม่โอ่งอย่างที่เคยทำเหมือนเมื่อ 6 ปีก่อน
ตอนนี้วงแตกแยกจนแทบจะไม่มีเหลือใครแล้ว
เช่นพี่หมีย้ายออกจากนอกซอยไปอยู่กับพี่สาว พี่ปูป่วยเป็นมะเร็งตับ โอกาสรอดแค่ 50/50 เอง
มีขาประจำเหลือแค่ 2-3 คน รวมถึงป้าเล็กที่ยังหิวเหล้าเหมือนเดิม
เราไปหาเค้าประมาน 3 ครั้ง
นั่งคุยกับแม่โอ่งและป้าเล็กน้าบ้านทีละครึ่ง ชม เองก่อนกลับ
วันล่าสุด น้องดรีม คือลูกชายของแม่โอ่งที่เราดันทะเลาะกันเมื่อใน 8
ปีก่อนในช่วงแรกคบกับครอบครัวนี้ เค้าเห็นผมนั่งอยู่เลยรีบมาหา
เค้าขอโทษขอโพยที่เคยด่าผมทางโทรศัพท์ในวันที่ทะเลาะกันไป
และไม่ยอมคุยกันเป็นเวลานาน
'ผมอยากชวนไมเคิลกลับมากินอย่างเมื่อก่อนที่บ้านอีก
เพราะแม่โอ่งและป้าเล็กไม่ค่อยมีเพื่อนกินแล้ว' น้องเสนอ
'ผมชอบที่ไมเคิลเคยพาครอบครัวมา และอยากให้พามาเที่ยวที่นี่อีก' เค้าพูดต่อ
'และถ้าแฟนไมเคิลว่าง ชวนเค้ามาด้วยสิ เราจะได้รู้จักกัน'
น้องแสดงตัวเป็นเจ้าภาพใจกว้าง พร้อมโอบกอดผมหลายที และจุบหน้าผมด้วย
(โดยขออนุญาตก่อน)
ผมประทับใจน้อง แต่คงไม่กลับไปคบกันใหม่หรอก
เพราะเฟสนั้นที่ผมเคยนั่งกินนอกบ้านนั้นผ่านไปแล้ว
ป้าเล็ก
กับแม่โอ่งนั่งมองดูเราคุยกันงงๆ เมื่อน้องบอกว่าเค้าพร้อมแล้วที่จะคบกับผม
แต่ผมเสียความรู้สึกนิดหนึ่งพอไปรู้ทีหลังว่า ป้าเล็กตั้งฉากนี้
เพื่อจะดึงผมกลับไปนั่งเลี้ยงเหล้าให้เค้าอีก
ไม่ต่างกับฉากสุดเลิฟที่เค้าจัดการหลายปีก่อน
แกชอบเล่นมุกน้ำเน่า ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พยายามจับน้องกับผมไว้ให้เป็นเพื่อนคู่หูกัน เพื่อจะหลอกกินเงินผมอีก
'ป้าเล็กเป็นเพื่อนที่ดีของไมเคิลมาก รู้มั้ยว่าฉันดึงดรีมให้มาคุยกับไมเคิลในวันนี้'
แกเผยบอกหลังจากน้องขึ้นบ้านไปแล้ว
แล้วก็รีบกล่าวอีกว่า:
'ขอเลี้ยงเบียร์หน่อย แก้วฉันหมด'
แหม เจ้าเล่ห์
ผมขอบคุณเค้าที่ช่วยเราแก้ปัญหาที่ติดค้างอยู่กับดรีม
แต่ขอไม่เลี้ยงต่อนะ และขอไม่เข้ามาในวงเหล้านี้อีก
ผมไม่อยากถูกใช้เป็นหุ่นเชิดแบบนี้
แกอยากกินขนาดนี้ ก็ต้องออกเอง
ตั้งแต่วันนั้นมา ผมเลิกเดินเข้าซอยนั้นไปแล้ว และไม่ได้เจอพวกนั้นอีก

อดีตวงกินเหล้า (4)

น้องดรีม
ย้อนกลับไปถึงวันเกิดของแม่โอ่งในปี 2016
เป็นเหตุให้ถูกชวนออกไป
เลิกงานแล้วผมเดินไปที่บ้านเค้าอย่างเหมือนเคย
ผมตั้งใจกลับบ้านแต่แวะมาที่นี่ก่อน
เราเห็นจากซากขวดเหล้าและขยะหลายอย่างสารพัด
ที่ถูกโยนทึ้งใต้โต๊ะว่าเค้าน่าจะเริ่มปาร์ตี้กันตั้งแต่ตอนเย็นโน่น
โต๊ะไม้ทึ่ง่อนแง่นเค้ากลายเป็นป่าช้าขวดเหล้าแล้วจริงๆ
มีขวดโดนทิ้งไปตั้งหกขวด ก็ว่าได้
ทุกคนมีท่าทีมึนเมา ทุกคนหันมามองฝรั่งเป็นตาเดียวกัน
ผมรู้ดี มันถึงตาผมซะแล้ว ที่ต้องออกตังค์เลี้ยงเหล้าเป็นของขวัญวันเกิดให้แม่โอ่งและพวกมันอีก
เพื่อที่เหล้าไม่ต้องขาดสาย
พวกนี้ชอบหงุดหงิดเวลาเหล้าใกล้หมด
แต่ผมกลับไม่ยอมออกให้
เราพกเงินมาไม่พอ และขี้เกียจไปกดตังค์
นอกนั้นผมไม่อยากนั่งกินด้วย
ผมพึ่งเลิกงานมา อารมณ์ยังเสียๆ เครียดๆ อยู่
ทุกคนงงเป็นไก่ตาแตก
ฝรั่งไม่ยอมออกเงิน นี่คือวันเกิดแม่โอ่งด้วยนะโว้ย!
ผมรู้สึกอึดอัดใจ คิดแต่ว่าต้องออกจากสถานะการเคร่งเครียดนี้ให้ได้
ตอนแรกคิดว่าน่าจะหาทางลับๆหลบ กลับบ้าน
เช่นเราจะอ้างว่าจะไปกดเงินแต่แอบหนีกลับบ้าน
แต่ไม่ทันลงมือทำแผนหนีไปให้สำเร็จ
ก็จะมีน้องผู้หญิงกวนๆ ดื้อๆ คนหนึ่ง ในวงเหล้า
มาจับมือผมและบอกว่า จะพาไปกดตังค์ดีกว่ามั้ย
อ้าว คุณต้องเอาเงินผมไปเลี้ยงแม่โอ่งให้ได้ใช่มั้ย
หรือเค้าอยากช่วยผมรักษาหน้าเสียๆของผมอยู่ไม่รู้
แต่ดูเหมือนไม่เชื่อผมเลย
ผมคิดในใจตอนนั้นว่า
เราไม่ใช่นักโทษที่ต้องล่ามด้วยโซ่ตรวนหรอกนะจ๊ะ
ไม่ได้ทำอะไรผิดนะที่รัก
ไม่ขโมยตังค์ ไม่โกหกใคร
ไม่ต้องบังคับใจผมก็ได้
ผมจะยอมนิสัยทะลึ่งๆอย่างนี่ของน้องทำไม
ผมเลยปฏิเสธไปแล้วเดินออกไปจากวงเหล้านั้นเลย
....
แต่ว่า...
พอเช้าในวันรุ่งขึ้น ผมรู้สึกผิด เลยเดินเข้าซอยอมร (ร้านขายเหล้าแถวสลัม มีเปิด
24 ช.ม สะดวกดี )
ซื้อเหล้า 285 ขวดหนึ่ง
พอซื้อเสร็จ ผมปั่นจักรยานไปซื้อกระดาษห่อของขวัญกับการ์ดที่ท็อปส์อีก
แฟนเราจัดการห่อของขวัญ (เหล้า) ให้ดูสวย
แล้วเย็นนั้นผมเอาไปให้แม่โอ่งที่บ้าน
และเขียนคำอวยพรวันเกิดย้อนหลังด้วยตัวผมเอง
แม่ยิ้มรับแล้วก็บอกว่าพอจะอ่านภาษาไทยผมออกได้ อิอิ
แต่สุดท้ายไม่ได่ช่วยอะไร
เพราะหลังจากนั้นมีคนที่เป็นแกนนำในวงเหล้าบอกผมว่า
คนในวงเหล้าเอาเรื่องที่ผมไม่ได้เลี้ยงเหล้าในวันเกิดแม่โอ่งในวันนั้นมาคุย
แล้วตกลงกันว่าจะไม่ให้ผมกลับมาที่นี้อีก
คือเราต้องเลิกคบกัน
รู้จักกันสองปีกว่าตอนนั้น แต่เลิกคบเราแค่เรื่องค่าออกเงินซื้อเหล้าอยู่ได้ (ผมปากจัดในบางครั้งอาจจะมี
ส่วนด้วย ต้องยอมรับ)
แต่มันแฟร์มั้ย
ไม่น่าจะเกิดขึ้นแบบนี้
....
ทุกวันนี้
เราก็เลิกคบวงเหล้านั้นไปเรียบร้อยแล้ว
ผมอาจจะเหงาบ้าง
แต่เงินเต็มกระเป๋า
ก่อนหน้านี้ ผมทำโง่ไปหน่อย
ชอบช่วยคนในซอย คนในวงเหล้า คนไหนก็ได้ที่แบมือขอเงิน
ถ้านิสัยและหน้าตารูปหล่อพอใช้ได้นะ อิอิ
แม้ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ผมก็ออกเงินให้
ช่วยนี่นั้นโน่น จนแฟนไม่พอใจ
ผมเสียใจกับความโง่ตัวเอง
เพราะให้เงินไปแล้ว จะรับอะไรกลับคืนมามั้ย
เค้าเรียกว่า บทเรียนชีวิต
หรือถ้าเป็นดารา เราต้องตั้งหน้าเฉยแล้วบอกว่า รู้เท่าไม่ถึงการค่ะ
ผลที่ได้จากประสบการณ์นั้นก็คือ
ผมอ่านคนออกได้แล้วในระดับหนึ่ง
แยกแยะระหว่างคนที่น่าคบ น่าช่วย (แทบจะไม่มีแล้วนอกจากแฟนตัวเอง)
และแยกออกระหว่างคนที่อยากรู้จั
และคนที่ไม่อยากรู้จักกันเลย
คือคนไม่น่าคบ ก็กด ignore
ส่วนคนที่น่าช่วย
เราให้เค้าไปคุยกับแฟนหน้าดุๆ ผมดีกว่า
กล้ามั้ย
อิอิ
...
วกกลับไปที่ประเด็นเดิมคับ
ไล่ระดับความขี้เหนียว 1 ใน 10
จากเมื่อก่อนผมได้คะแนน 2 เป็นคนใจดี ทุกคนชอบ
มาถึงทุกวันนี้แล้ว
ผมจะให้คะแนนตัวเอง 7 คะแนน เป็นคนขี้ตืดจังเลย
ชีวิตอาจจะดูจืดไปหน่อย เพราะเลิกกินเหล้าซะแล้ว แต่ตังค์ยังมีพอใช้

โพส์ตเด่น

Blast from the past (part 1)

Jack's Point golf club, with the Remarkables range "คุณเคยมาที่นี่เมื่อก่อนนี้," ผู้จัดการร้านอาหารกล่าวอย่ างเป็นนัย ร้านอาหา...

โพส์ตนิยม