ป๊อป ซอยอมร (3)

ป๊อปอายุประมาน 15ปี ที่ซอยอมร

‘โทษทีไมเคิล ที่สมัยนั้น อยู่ดีๆ ผมหลีกเลี่ยงไม่อยากเจอ ป้า ผมบอกคนในซอยว่า เราชอบมีอะไรกัน’

น้องเปิดใจถึงเวลานั้นที่เราเริ่มคบกัน และผมดูแลเค้าในฐานะเป็นพี่หรือพ่อ

เค้ามีญาติคนหนึ่งที่ขายของในซอยแยก เล็กๆ ที่หน้าบ้านพ่อ 

ผู้หญิงคนนี้ตั้งรถเข็นห่างจากหน้าบ้านของพ่อป็อปไม่กี่เมตร เอาไว้สอดแนมฝรั่งถ้าผมอยากมีอะไรกับน้องตอนมืด

พูดเล่น
แต่ป้าคนนี้เห็นผมในซอยนั้นจริง แล้วก็นินทาตามนั้นไปด้วยอารมณ์น้อยใจ
ที่วันเวลาก่อน เค้าเคยขอยืมเงินผม แต่ผมปฏิเสธไป

เค้าขอค่าเทอมลูกผู้ชาย

ถ้าผมยอมให้เค้า ผมต้องเสียเงินเป็นหลายพัน

เค้าออกตัวว่าตัวเอง เค้าเป็นลูกหนี้หลายเจ้าในซอย

เจ้าหนี้เรียงกันเป็นแถวเลย แล้วเริ่มจะเรียกร้องให้เค้าคืนเงินด้วย 

ผมถาม 'ถ้าผมยอมให้เงินจริง ผมจะได้เงินคืนเมื่อไร ถ้าคุณมีเจ้าหนี้เยอะ' 

คือผมอยากรู้ว่าเค้าจะจัดคิวกันยังไง 

เค้าตอบ 'คนสุดท้ายคะ เพราะไมเคิลมีเงิน'

อ้าว

ที่จริงแล้วเจ๊ไม่อยากคืนเงินเราหรอก 

ป้าคนนี้อยากจะให้ผมให้เงินเค้าฟรีๆโดยไม่ต้องจ่ายคืน

เค้าคิดว่าผมรวยไง

คนพวกนี้คงจะไม่แคร์หรอก ถ้ากระเป๋าตังค์บิ๊กๆของผมต้องเบาลงวูบเมื่อเราหักเงินให้เค้า

เดี๋ยวจะมีเงินเดือนเข้ามาอีก

แถมถ้าผมจ่ายให้ ผมจะได้บุญอีกด้วย ไชโย! เป็นวินวินทั้งสองฝ่าย

-

ป้าคนนี้คิดเหมือนคนไทยหลายๆคน 

เฉพาะคนที่ไม่มีเงิน 

ว่าผมเกิดมาด้วยตังค์ และเค้าไม่มี ยังนั้นผมน่าจะให้เค้าเพื่อจะแก้ความเหลื่อมล้ำ

จักรวาลจะได้อยู่ในสมดุลที่สมบูรณ์แบบและความสามัคคี

เค้าคิดคล้ายๆ กับว่าผมเป็นยักษ์ที่ชอบนั่งคร่อมกองเงินใหญ่เบ้อเร่อ แล้วค่อยกวาดเหรียญบาทออกจากยอดบนสุดกองทุกครั้งที่อยากตามใจคนรับใช้หน่อย  

แต่เปล่านะคับ ผมกลับมาเป็นยักษ์ใจแคบต่างหาก

-

พอน้องได้ยินคำขี้ปากเค้า ว่าเราชอบแอบมีอะไรกัน ซึ่งมันไม่จริง

น้องตกใจตะลึงกลัวคนจะคิดไม่ดี ว่าน้องชอบหลอกเงินฝรั่ง

ต่อจากนั้นเมื่อเจอหน้าผมในซอย 

เค้าเผ่นหนีออกไป โกยสี่ตีนหมาหายตัวไปเข้าซอกแซกในสลัมในชั่ววูป

เป็นยังนั้นอีกหลายเดือน ถึงจะกลับมาปกติ

น้องเล่าให้ฟังต่อในคืนใกล้จบชีวิตของเค้าว่า

‘มันน่าเสียดาย เพราะวันนั้นไมเคิลบอกว่าจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ผมด้วย’ 

‘ไม่เป็นอะไรลูก ผมอยากเก็บตังค์นั้นใช้เองอยู่ดี’ ผมตอบ

เรานั่งหัวเราะกัน

คืนนั้นผมประทับใจน้องจริงๆ แล้วชมเค้าด้วยตามนั้น 

ว่าเค้าเริ่มจะคิดเหมือนผู้ใหญ่ได้แล้ว

ในอีกสองวันต่อมา ผมก็เห็นป้าคนนี้ที่งานศพน้อง 

แต่ไม่ได้รู้สึกอะไร

อีป้านี้คงจะเห็นผมนั่งอยู่ที่งานแต่ไม่ได้ทัก 

เค้ายังยุ่งคุยนินทาอยู่มั้ง 

มีต่อ

ป๊อป ซอยอมร (2)

ย้อนรอยประวัติชีวิตน้องป็อปในซอยอมรกันหน่อยคับ 

เป็นเรื่องราวชีวิตที่ฟังเศร้าๆ ถ้าดูแบบผิวเผิน

แต่เป็นช่วงหนึ่งของชีวิตหลายปีที่น้องมีฟรีด่อมเยอะ

พ่อแม่อาจจะไม่ค่อยสนใจ ใส่ใจเค้า ถ้าน้องตื่นสาย เล่นจนดึก 

ถึงจะไม่มีเงินใช้บ้าง เพราะพ่อ ซึ่งออกไปทำงานแตเช้ามืด ชอบลืมทิ้งเอาไว้ให้ 

แต่ในมุมดี เค้าได้อยู่กับเพื่อนในซอยให้เต็มที่ 

ผู้ใหญ่ที่น่าจะคุมนิสัยหรืออบรมสั่งสอนเค้าบ้าง ไม่อยู่ใกล้ตัวก็จริง

แต่น้องอาจจะยังไม่พร้อมจะเข้าระบบวินัยพ่อแม่อยู่ดี

-

ในคืนนั้นที่เราคุยกัน

เราสองคนพูดถึงหลายคนที่อีกในสองวัน ผมจะต้องเจอคนพวกนั้นที่งานศพป็อป

อย่างเช่นพ่อ ที่ยังพักอยู่แถวซอยอมร

ผมถามน้องว่า  'เจอพ่อบ่อยไหม' 

ป็อปตอบ 'เจอกันทุกครั้งที่ขึ้นศาล' 

สมัยวัยรุ่น อายุประมาน 15 ปี ป็อปโดนจับเรื่องเล่นยา ติตคุคเยาวชนด้วย 

และในตอนที่เค้าเสียชีวิต เค้ายังติดคดีอยู่อีก

เราพูดถึงแฟนเค้าด้วย

ผมถามเค้า 'เจอแฟนบ่อยไหม ดูจากเฟซว่าเห็นรักกันมาก' 

น้องตอบ 'ไม่ค่อยเจอกันเพราะน้องเรียน กทม แต่ผมอยู่รังสิต เราคบกันเป็นปีแล้ว ยังรักกันอยู่' 

และอีกคนหนึ่งที่เราพูดถึงแต่ในแง่ตลกคือป้าเค้าที่ซอยอมร

เป็นคนที่เมื่อก่อนดิ้นรนอยากให้เราเลิกคบกันด้วยใจโกรธแค้น

มีต่อ

ป๊อป ซอยอมร (1)

ป็อปเป็นคนง่ายๆ ไม่ได้คิดอะไรกับใคร
เค้ายิัมสวย ตาโตเศร้า มีอัธยาศัยดี

ในวันงานฌาปนกิจศพน้องป๊อป มีพิธีกรอ่านสคริปที่ครอบครัวเค้าเตรียมไว้ให้ เป็นเรื่องราวชีวิตสั้นๆของน้องที่รักของหลายๆคน ที่มารวมกันในวันนั้นที่วัดช่องลม พระราม 3 ใกล้บ้านเก่าเค้าที่ซอยอมร

เรามากันเพื่อจะส่งเค้าขึ้นสวรรค์ หลังจากป็อปเสียชีวิตกระทันหัน ในวัน 27 สิงหาคม  2561 อายุ 18 ปีเอง

พ่อแม่ป็อปอย่ากันปีไหนไม่รู้

แต่ตอนแรกป็อปอยู่กับพ่อที่ซอยอมร

ใช้ชีวิตไม่ได้เรื่อง เล่นยาจนเมา

สมัยนั้นน้องยังเป็นเด็กเกเร เค้ายอมรับเอง

จนกระทั้งแม่ rescue (กู้ภัย) เค้า พาน้องป็อปกลับไปอยู่ที่บ้านที่รังสิตในเดือนตุลา 2016

เรารู้จักกัน 3-4 ปีก่อนที่แม่จะพาเค้าไป 

หลังจากที่แม่พาเค้าไป ถ้าน้องอยากเจอเพื่อนเก่าในซอยอมร เค้าต้องแอบมา  

แต่เราไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะน้องย้ายไปที่บ้านแม่แล้ว

-

แต่พอดีเมื่อสองคืนก่อนที่น้องจะเสีย

ผมเจอเค้าเดินสวนในซอย

ผมชวนเค้ามานั่งกินเหล้า

คืนนั้นเป็นครั้งแรกที่เราเจอกันหลังจากไม่ได้เจอกันเป็นปี  

เป็นครั้งแรกที่ผมและป็อปได้นั่งคุยกินเหล้ากันเป็นผู่ใหญ่หน่อยด้วย  

คนที่เราเคยเจอ เคยรู้จักกันเปลี่ยนไปเยอะมาก คือเริ่มโตมีหัวเป็นผู้ใหญ่แล้ว

'ผมเป็นเด็กดีแล้วไมเคิล' เค้าว่ายังนี้  

'เมื่อก่อนผมใช้ขีวิตมั่ว'

-

ไนวันถัดไปน้องแอบกลับมาที่ซอยอีกที

คืนนั้นจะกลายเป็นคืนสุดท้ายของชีวิตเค้า

ในคืนสุดท้ายเราคุยกันไม่นานเท่าไรนัก 

เค้ามาที่ซอยอมรแบ๊บเดียวแล้วขอค่าเดินทางกลับบ้าน

-

ในคืนก่อนที่เสียชีวิต คือคืนมะรืนที่เรานั่งกินเหล้ากัน 

ป็อปมากับเพื่อนคนหนึ่ง 

เค้าเป็นเพื่อนสนิทกัน 

ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด 

แต่ดันมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่น้องป็อปเสียชีวิตด้วย

เป็นคนช่วยให้น้องได้เจอชะตากรรมร้าย ทำหัวใจน้องดับก่อนวัยสมควร

มีต่อ